പ്രണയ വിലാസം

 ഹൃദയത്തിൽ കൂടുകെട്ടിയവർ

നാമൊരേപോൽ.

കൂട്ടുകൂടിയ കാലം മുതൽ

കൂടാനിമ്പമുണ്ടെന്നു കണ്ടെത്തി,

പിരിഞ്ഞവർ.

തോൽക്കാതിരിക്കാൻ

തമ്മിലകലാൻ പഠിപ്പിച്ച

കാലത്തിനൊരു തിരുത്ത്.

അകലുന്തോറും പ്രണയമാർദ്രം,

സർവ പ്രണയികൾക്കും.

നീയെനിക്കോണനിലാവ്

നീയെനിക്കോർമ്മത്തേങ്ങൽ

നിന്നിലുറയും മിഴിനീരിനാൽ

കുതിരുമിഷ്ടമീ ഞാൻ.

നിയെനിക്കെന്റെ

നിഴലെന്റെ സ്വത്വം.

നീ താണ്ടും വേഗമെന്റേതായി

പുലരും പകലിരവുകൾ.

നന്മ പുലരട്ടെ നിനക്കായെന്നു

ജപിക്കാനെനിക്കിഷ്ടം.

നന്മയാളും ലോകമേ

കാത്തുകൊൾകെന്നു

നിത്യനിത്യം പ്രാർഥന.

ഞാൻ പോരാളി തിരെപ്പോരാ

തിന്നുകൊഴുത്തെല്ലിൽ കുത്തി

കന്നം തിരിഞ്ഞു നടന്ന കാല-

ത്തന്നേ മാളോർ ചൊല്ലി തീരപ്പോരാ.

ഇന്നിപ്പോ സ്വന്തം നിഴലാട്ടുന്നു -

ഞാൻ തീരെപ്പോരാ.

ഒടുവിൽ ഒടുവിലീ

പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ

ഞാനെന്തെടുക്കും

നിനക്കെന്തു നൽകും

പിന്നെയും അജ്ഞാത

- മെന്റെ വഴി

നിന്നെ ഞാനെങ്ങനെ

കൂട്ടു വിളിക്കും.

ഞാനൊരാൾ തോറ്റു തോറ്റ്

തോൽവിക്കും വേണ്ടാതായി.

താൻ താനെന്നു നടിച്ച്

തന്നത്താൻ നടക്കാനുതകാതായി.

ഇനിയേതൊരു യാത്രയ്ക്കും

പാകമേയല്ലെന്ന തരത്തിലായി.

യാത്ര പോകാൻ കൂട്ടില്ലെന്ന്

കൂടെ നടന്ന നിഴലു പോലും.

ഞാനല്ലേ നിന്നെ ചുമന്നു നടന്നത്,

ഞാനല്ലേ നിനക്കു തണലായത്,

നിന്റെ ദാർഷ്ഠ്യം പേറി

ഉലകത്തിൻ പഴിയേറ്റത്.

നീയുമെന്നെ വെടിത്തെന്നാൽ

ഞാനില്ലാതെ നിനക്കെന്തുലകം.

'പിറപ്പധിനിവേശങ്ങൾ

ജീവിതം കൊണ്ടകന്നവർ

മരണത്താൽ തൊട്ടുരുമ്മി

തീതുപ്പി പകയാടിയവർ.

അന്ധകാരത്തണലിടങ്ങളിൽ

ഉറങ്ങിയുണർന്നവർ.

നാമൊരേ നാടകത്തട്ടിൽ

നാണം കെട്ടുയിർത്തവർ.

നാമുദിച്ചസ്തമിക്കുന്നത്

ഒരേ ദിശയിലാകണം.

ഒരു കടലാഴം കിനാക്കൾ

പകുക്കണം തങ്ങളിൽ.

മറവിതൻ ഉന്മത്തപ്പുലയാട്ടിൽ

നിനക്കു ഞാനെനിക്കു നീ-

യോർമ്മത്താങ്ങാകണം.

പ്രണയ കാവ്യങ്ങളല്ല,

പ്രാണനോളം

പ്രണയിക്കാനാണിഷ്ടം.

ആകാശനീലിമയും അഗാഥതകളുമല്ല,

സമതലങ്ങളാണു പഥ്യം.

കാലുറയ്ക്കുമിടങ്ങൾ.

കാതലിച്ചു തളരാത്ത

കാറ്റിനൊപ്പം നൃത്തമാടുന്ന

മനസ്സാണെൻ്റെത്.

ഒരു മൂളിപ്പാട്ടു പോലെ

മെല്ലെയുണർന്ന് മുരണ്ടേയിരിക്കും.

ഞാൻ കാമുകനല്ല,

കവി കാമാർത്തൻ.

പടയോടിത്തളർന്ന്

വാഴ്‌വധിനിവേശങ്ങൾ പിന്നിട്ട്

പ്രണയത്താഴ് വരകളിൽ

ഉറഞ്ഞേ പോയൊരാൾ.

ഞാനാകാൻ ഞാനാടും

നാടകത്തെരു ക്കൂത്തുകൾ.

നാമൊരേ കാലത്ത്

ഒരേ കൊടിക്കൂറയ്ക്കു താഴെ

മനുഷ്യനാകാൻ നടത്തിയ

നാടകക്കളരികൾ.

എന്നിട്ടെന്താകാനെന്നു

ചോദിച്ചവരോടു

വ്യംഗ്യത്തിലാശങ്ക പതിച്ചൊര-

ട്ടഹാസം മുഴക്കി

പകയാടി തിമിർത്തവർ.

ഇല്ലെനിക്കീയവനിലൊരു

മേടയും മേൽവിലാസവും.

വെറുതേ വിതച്ചൊരു വിത്ത്

ഒരു പാഴ്ച്ചെടി, വഴിയോരത്തേക ജന്മം.

അത്രമേൽ കഥയില്ലാ കഥ -

പറഞ്ഞഴിച്ചു വേണം

പുതു ജാതകം പടുക്കാൻ.

ഞാനേകനനേകൻ.

ഞാനാകും വീൺവാക്കുടച്ച്,

മുഖമഴിച്ചൊരു മനുഷ്യനാകണം

ഈടുള്ളൊരു ഹൃദയം

വാടകയ്ക്കെടുക്കണമിനി

വിൽക്കാനൊരിഷ്ടമില്ലെന്ന്,

ഇഷ്ടത്താൽ തീർപ്പെഴുതണം.

ജീവിതാന്തം കവിയാളർ

'ഏതു രാവിറമ്പിലും
എൻ്റെ ഭ്രാന്തിൻ
രക്തസാക്ഷിയാകുവാൻ
പാവം നീ.
എൻ്റെ മാത്രം ഭ്രാന്തെ ന്നൊന്നില്ല
രാവെളുക്കുവോളം
ഉന്തിത്തളർന്ന് മുടിയേറ്റിയ ചിന്തകളെ
തള്ളിയിട്ടാനന്ദിക്കും
ഉലകത്തിൽ, 
ഭ്രാന്തിനു മാത്രമാ-
യെന്തു ഭ്രാന്ത്!

ചിരിച്ചിലമ്പുകളാൽ 
പകലാടിത്തിമിർക്കവേ
ചതുര വടിവിലൊരു ചിന്ത.
ഒരു ചിരി,യിരു ചിരി
യെത്രമേൽ ചിരിച്ചെരാതിൽ
എരിഞ്ഞമരുന്നു ജീവിതം.
വർത്തമാനപ്പെരുവഴി
ജൈത്രയാത്രയെന്നു
ധരിച്ചെത്ര കാലം.
ജീർണ ജാതകത്താൾ
പ്രവചിക്കും ഭാവിചിത്രമപൂർണം.

ഞാൻ മരിക്കുമ്പോൾ
പടിഞ്ഞാറ്റേ കിണറ്റിൻകര
യോരം ചേർന്നു കുഴിച്ചേയിടണം.
അസ്ഥികൾ തളിർക്കുന്നോ
എന്നു നിത്യം നോക്കണം.
ഞാൻ നയിച്ച ജീവിത-
യുദ്ധത്തിൻ
നെറികേട്
നുരയുന്നുവോ എന്നറിയണം.
എന്നിട്ടവിടെ നീയൊരു
ചെമ്പകത്തൈ നടണം.
സായാഹ്നങ്ങളിൽ
അതിനു ചാരെ
കവിതചൊല്ലി തർക്കിക്കാനൊരു
കൽബെഞ്ചിടണം.

തോറ്റവർക്കു മാത്രമായൊരു
സെമിത്തേരിയുണ്ടാകുമോ?
അന്ധർക്കും മുടന്തർക്കും
ശാന്തമായുറങ്ങാൻ ഒരിടം.
അവിടെ ചെമ്പകങ്ങൾ പൂക്കണമെന്നില്ല.
പ്രേതങ്ങൾക്കു തർക്കിക്കാൻ ഇരിപ്പിടങ്ങളും!
തീവണ്ടിപ്പാളങ്ങളിൽ ചതഞ്ഞവർ
തടാകങ്ങളിൽ ചത്തുപൊങ്ങിയവർ
അവർക്കു വീര സ്വർഗം വേണ്ടാഞ്ഞിട്ടാണ്‌.
വീണവന് വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവരോടു
തോന്നുന്ന ഒരന്യത്തം. 
തോറ്റു ജീവിച്ചവനു ഭൂമി പകരാത്ത

സ്വർഗമെന്തു സ്വർഗം.

പാതിയുടലധികാരം അഥവാ ചുവപ്പോർമ്മ

ചുവപ്പോർമ്മ തുടങ്ങുന്നത്

ഗുൽമോഹർ പൂക്കൾ

പരവതാനി വിരിച്ച

പ്രിയ സ്കൂൾ മുറ്റത്തു നിന്ന്. 

ഗുൽമോഹർ മൊട്ടിന്റെ

പരാഗമുള പടവാളാക്കി

പരസ്പരം കോർത്താണ്

ആദ്യത്തെയങ്കം. പിന്നെ, 

ചുവപ്പധികാരം പതിച്ച

യൗവനത്തീർപ്പുകൾ.

കണ്ടതും കേട്ടതുമെല്ലാം

ചെഞ്ചോപ്പ്.

ആ കൊടിക്കൂറയ്ക്കു കീഴെ,

തെട്ടുരുമ്മി നിന്നവർ ഒരേ

രക്തച്ചോപ്പിൻ അണികൾ.

ആർത്തുവിളിച്ച സിന്ദാബാദ്,

ആരവങ്ങൾ, ആവേശച്ചോപ്പ്.

മാനിഫെസ്റ്റോ വായിക്കാതെ 

കമ്മ്യൂണിസ്റ്റാകില്ലെന്നു 

കരുതിയ കാലമുണ്ട് . 

കാലമേറെ ചെന്നപ്പോൾ 

കഥയറിയാതെ ആടുന്നോരാണു 

ചുറ്റുമെന്ന തിരിച്ചറിവുണ്ടായി.

ചുവപ്പു ചുവന്നു തുടുക്കാതായി 

എന്നിട്ടും ചോപ്പിനോടെന്തോ 

ചൂടാറാത്തൊരിഷ്ടം.

എന്റെ ചുവപ്പല്ല നിന്റെ 

ചുവപ്പെന്നു കാലം.

ചങ്കല്ല ചെമ്പരത്തിപ്പൂവെന്നു

ചങ്ങാതിമാർ. ചിതലരിക്കാത്ത 

ഇഷ്ടങ്ങൾ കോർത്തൊരു

രക്തഹാരമണിഞ്ഞ് മറുപാതി.

പാതിയാരം പകുത്തവളും 

കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്. 

 

കാലം നിലച്ചൂ, ഞാനെന്നോ

പിന്നിലേക്കൂർന്നു പോയ് 

നേരം നിലച്ചൂ, നീയെൻ

ഉടൽപാതി പങ്കിട്ടു.

ചായാനൊരു തണൽമരമായ്, 

പെരുംതാങ്ങായ് നീ തളിർക്കെ, 

തെരുക്കൂത്തിൽ ഞാനാടിയ

വേഷപ്പകർച്ച നീ, ആട്ടം നിലച്ച

പൊയ്മുഖം ഞാൻ.

പാഴ്നിനവുകളെത്ര പിറന്നൂ,

ഉന്മാദപ്പകൽക്കിനാവെന്നു

തിരുത്തി നീ.

ഓർത്തു പെയ്യും മഴക്കിറുക്കിൽ 

പെയ്താർത്തു ഞാൻ.

ഒരുസഖിയിരുസഖി, എത്രമേൽ

സൗഹൃദപ്പെരുമ്പറ കൊട്ടിപോൽ.

അത്രമേൽ നീയായുയിർക്കും

കനൽക്കൂട്ടാണെനിക്കു നീ.

ഉള്ളിലോർത്തു പെയ്യും

മഴതൻ നിനാദം, 

ആർത്തനാദം; ശബ്ദം മരിക്കെ

ആരവം നിലയ്ക്കെ

കിനാകോട്ടകൾക്കുള്ളിൽ

കെടാവിളക്കായ് നീ,

ഇത്തരിവെട്ടമായെത്ര നാൾ!

എനിക്കു നീയായ് പിറക്കണം

പപ്പാതിയുടൽ പകുക്കണം

പ്രാണനും, പ്രജ്ഞയും.

ReplyForward

Come n dig Bombs out of my Pillow

Come n dig Bombs
Out of my pillow.
Just hold on,
Just pause the scenes
Of that same old night
We fought with
Ajmal Amir Kasab.
Insane night at CST.
Men melt before
Machine guns.
Blood oozes out of
That terminal and
Merges with the tears
Of Arabian Sea.

The face of that
Little boy Kasab.
How can he handle
A machine gun?
How can he fire
At the hearts of
My innocent men.

I can feel his stare
In the brooding darkness
Under my sheets,
Where I hide myself
From further RDX attacks.

I fear bombs.
I fear comrades.
I fear red, blood.
Bloody machine guns.
Its magazine looks like
My old Tiffin box.
Today, the tiffin boxes
Of my kinder garten

Kids carry bomb.
They call it Tiffin Bombs.

Killer Kasab,
For which race do
You fight for.
For which cause.
Come Kasab,
You can dig Bombs
Out of my pillow.

Communist Pacha

Communist Pacha

.

.Money weaves the matrix.

Anybody can co-sponsor

REVOLUTION

Repack it, re-label, and

export across the border.

Comrade, what if you

rip apart humans,

you kill for the minority!

It's halal.

Newage Loveletter

Lady, how can i write you

love poems at this hour.

How can i ogle

with this fiery night.

In its workshop,i can hear

loud hunger cries.

Men die like flies

embracing the fire.

In this night's furnace

we can boil our blood

to celebrate till dawn.

Let’s teach our hungry

peasants some

romantic verse.

And then sell their appetite.

Let their alarming cries

inspire more poets and poems.

And their throbs be the

alliterations.And, dear,

wait till the new dawn

for my love packed

words ahead.

To paint a sky of our own

The tint we craved to

paint a sky of our own

.

i can see the dawn
in your drowning look.
i can feel the twilight
in your sparkling eye.
red mixed with orange
the tint we craved for,
to paint a sky of our own.
we sink in the darkness
sometimes, we blow
ourselves into the flames.
yet we know the whole
burning sky is the part
of big conspiracy,
for, the darkness is on
its way to sink us all.

through your eyes
i see a part of myself
a generous part
afforded by you, love
and in my eyes
perhaps you see a
part of yourself too.
those parts that
make us reach
into each other’s soul

Kuttammama, Marx n' Angels

Kuttammama, Marx n' Angels

.
Mordern men even mock Marx, before
Dollars dropped. The Capital economy
doesnt find worth at the writings

of Marx and Engels till the day the Global

Market stoops down. Now the

Neo- liberalism turns to be a nightmare.
Marx is once again placed in our reading table,

in our modern mindsets and in our million Dollar dreams.
so,for all the lost causes
for the unsung martyrs
for Kuttammama,
Marx n’ Angels

"Communism"
In its ideal form,
social classes cease to exist,
there are no coercive
governmental structures,
and everyone lives
in abundance
without supervision
from a ruling class.
hence, not for
Achuthananthan
n’ Pinarayi

Between Marx and more Marx

A generation caught between

friends and acquaintances;

Between love and making out

Between Marx and more Marx

I am the lost one

The Rains Drive in a New Fever

that much fresh earth i cannot accredit

that much fleshy mount mind hesitates to climb.

The rains drive in a new fever.

As the falling rain trickles among the stones

memories come bubbling out.

It's as if the rain had pierced my temples.

Streaming, streaming chaotically

come memories:the reedy voice of the servant

telling me tales of ghosts.

Do not worry

Mad days are on the move
On the wake of deep worries.
Deep burns bleeding inside

Daring is my way back to home.

tortoise (my) race formulae.

my tortoise formulae will

win all the races one day.

i will wait until my doom

crawl upto me.

that is all i call, my life.

death,dare not

kadammanitta (1935-2008)
M.R. Ramakrishnan Panicker, popularly known as Kadammanitta Ramakrishan,

was born on 22nd of March 1935 in an orthodox family at Kadammanitta in Pathanamthitta, Kerala. After completing BA from Changanasseri NSS College, in 1958 he set out for a journey to Assam in search of employment. His first posting was as a Lower Division Clerk in Postal Audit and Accounts Departmentat ,Madras on 20.02.1959. He retired from the service on 31.03.1992 as Accounts Officer.
Shanta is his wife.

Kadammanitta Ramakrishnan started writing poems at the age of 14. Ramakrishnan was a member of the unified Communist party and was known as a revolutionary poet and orator. He was elected to the Kerala Assembly as a LDF backed independent.

Deceased on 31st of March 2008.

red rushes to green

rotten revolution packed in rags.
reaping lots rush to chop heads.
once i beleive
i ‘ll die as a communist.
now i hate being red.

still i m a communist.
a communist commoner.

blood, cheaper than water

kill me ‘n kindle me
with your kindest remarks.
click my beheaded dreams
to display well in your dailies.
I may too be canonised
as your true martyr.
kingdom of martyrs
‘ll come.
butcherer’s votebanks
and its bloody impressions
spread everywhere.
ha, ha connecting Canannore,
incredible India
Beatic Modi Vision,
Marvellous Marxists.
let thier world be blood,
cheaper than water

It rains every night

Dried up

washed away

unattended to forgotten

It rains every night

i hung on her every word

like a long rushing train.

she talked for a long time.

i hung on her every word

why did i talk HOME

each time u hold me tight
it rains inside me
for, i know a long summer is in the offing.

one for her n other for her

post amoeba,

pity being nuclear.

fusions, fissions

everything turns fiction.

terra-cota painted faces

terra-cota painted faces

multi- faceted crises,

terra-cota painted faces

all around.

me a scoundrel caring for none.

8 coloumns X 52 cms

8 coloumns X 52 cms

.

life in a news desk
confines to 8 coloumns.
this 8 col width and
52 cms height
define the world.
when these coloumn bars
mutates to iron bars
pretty nights come to ogle
with it's clients.

lust; only lust

lust; only lust

until i met her, i thought

lust is what we call love.

now i know. even lamp posts

can love each other.

looking together eyes to eyes

sans touching together

they smile at each other.

she said they are in love.

cease to be a Caeser

this queue ends with me.

and the end queues with me.

then, who cares for a new beginning.

i say, lost never found.

amma

amma and amma

is my breath entire.

i use to call her my girlfriend,

my subtle way ahead.

gen X wars

gen X wars

.
the third world war will be fought with

stones and thorns- einstein said.

i v fought all my furies

with drumsticks.

that all it means- the fourth world

god's own miseries

god's own miseries

onam amidst an

occean of troubles.

afterall;

what's there to celebrate

when we are far away

from our dear n near.

still at the green room

still at the green room

down at the stairs

of that green room

i feel, loved.

i' m stepping down and

down that stairs

to find my dejected passions.

let there be anticlocks.

Bylakkuppa goes to Baina goa

Bylakkuppa goes to Baina goa

@ the STD centres

.
god man

behind the bars.

saffron sinks.

real purgation takes

place there at baina beach.

lying across the laps of

my tender whores.

@ the STD centres

Just be unicellular

amoeba forever

.
I ‘m not the Holy Father,
The Son, nor the Holy Ghost.
My own Ghosts
Sent me to earth.
The journeys hunt for
My intimate passions.
We howls we hounds
Yet the search is on.
We be the ultimate n’ unending.
Beware, I were you,
Unto the grave.

lost in labyrinth

lost in labyrinth

.
sometimes

traps get trapped.

even gods get trapped.

my labyrinth is my own.

i must find the way out.

shock by water

water cannot extinguish

what the flames have written.

that's all.

back to my berth

back to my berth

.

when trapped in this pace

we crawl back.

for, i have a heaven

back at my hamlet.

one day i go and lie there

deep at my grave.

it's my route to peace.

life inside a cubicle

life inside a cubicle

.

wilkipedia says so...
Editing is the process of preparing language, images, or sound for presentation through correction, condensation, organization, and other modifications. An important part of editing is the idea conception angle, and having the judgment to assign who does the work. Editing is therefore also a modality that applies human relations and creative skills as well.

raman n rasiya specimen

raman n rasiya specimen

.
Rasiya turns an insane sample
Under the microscope of love.
Life turns a frantic specimen
Inside the Lab of religions.
Lord Rama still hangs on.

wed to worry

wed to worry
.

years ago,i believe

i 'll marry oneday.
'nd i waited to that day,
until i hear from him
that cupid killed him.

land of looms 'n lores

looms, lores and

a sea of blood.

everything portrayed in porphyra.

heads rolls on

as if in a football match.

then the commentary goes like this

2:1 1:4 ...

the ratio goes on.

for my valentine

i nay believe in new generation

love letters. still i feel, i live within my

lover's short messages.

so this is for her, for my valentine,

for her short messaging service

smoooch in my terms

here we go to decontruct a smooch.

some additions

some deductions.

the whole syntax

turns inadequate.

so smooch in my terms...

മഴ നേരങ്ങളിൽ ചിലർ, ചിലനേരങ്ങളിൽ മഴ

ആർ.എസ് സന്തോഷ് കുമാർ

മഴയിൽ ചെറുവഴികളിൽ

ചെറുതായ ചെറുപ്പം പേറി

തന്നിഷ്ടപ്പെരുവഴിയിൽ.

ഇരുട്ടിൽ, കൊടും തണുപ്പിൽ

നെരിപ്പോടൂതും നെഞ്ചിൽ

നെറികേടിൽ വിഷമപ്പെരുമഴ.

ചിലനേരങ്ങളിൽ, പെരും–

നേരമ്പോക്കായ് ചെറുജീവിതം.

വെയിൽ വഴികളിൽ,

നിഴൽനാടകം, കൂത്ത്, കുമ്പസാരം.

ഊതിയണച്ച സുര്യനു ചുറ്റും

അവനവൻ ഗ്രഹണം.

ഗർവ്വുടച്ച് ശിഷ്യപ്പെടാൻ

ആകാശം! അശരീരി.

നേരിൽ വരാൻ പറഞ്ഞ്

നക്ഷത്രങ്ങൾക്ക് പിണക്കക്കത്തയച്ചു.

മിക്ക നേരങ്ങൾക്കും മീതേ

വിഷമക്കള്ളിൻ ലഹരി പൂശി

വിഷാദത്തിന്റെ വിഗ്രഹമായി,

ഭഗവാനായി, സ്വയം ഭാഗവതമായി

ചിതലരിച്ച് ഓട്ടവീണ മനസ്സുമായി

ജീവിതമാമാങ്കം.

അങ്കം തോറ്റ്,

പഴം പഴയ ഇരുട്ടു പുതച്ച്

അറുപഴഞ്ചൻ ക്യൂബിക്കിളിലേക്ക്.

ചിലനേരങ്ങളിൽ ചിലർ

പ്രവചനാതീത കാലത്തെ

പ്രളയം പോലെ.

കാമുകൻ പല്ലിയും ഇണയും

മച്ചിലിരുന്നു ചിലച്ചു.

സത്യം!

വർത്തമാനകാലം

വഷളത്തങ്ങളിലേക്കു

വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞൊഴുകി.

മഴ ചിലന്തിയെപ്പോൽ

മനസ്സിൽ കൂടുകെട്ടി.

തെരുവിന്റെ മഞ്ഞവെളിച്ചം

സ്വർണ്ണം കെട്ടിയൊരുക്കിയ

ചിലന്തിക്കെണിയിൽ

ഞാനിരയായി.

തലകീഴായി ഞാന്നുകിടന്ന്

അയ്യോ, അമ്മേയെന്നലറി.

താതല്ലുകേൾക്കാത്തവർ

തലകീഴായി തൂങ്ങുമെന്ന്

മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

തൃസന്ധ്യയ്ക്ക് മൂടിപ്പുതച്ചു

കിടന്നു കേട്ട കഥയിലെ

ഗുണപാഠം അന്നേ മറന്നു.

2.

ഇടിമുഴക്കം കാതിലോതി

മഴക്കാലം മറന്നേയ്ക്കാൻ

മഴനനഞ്ഞീറനിറ്റു വിറയ്ക്കും

തൃസന്ധ്യയ്ക്കും, തെല്ലൊരിമ്പമാർന്ന

ചെറുചീവിടിൻ ഗദ്ഗദങ്ങൾക്കും

കൂട്ടുപോകാൻ ഇനിയെന്നൊരു ബാല്യം.

ചെറുതാകാനെന്നിനി ചെറുപ്പം.

ചേറിലാർത്തു കളിക്കും കുസൃതിക്കാലം

കുടപിടിച്ചെങ്ങോ യാത്രപോയി.

നട്ടു വളർത്തിയ ജലചിന്തകൾ

ചെമ്പകച്ചോട്ടിൽ കുഴിച്ചിട്ടു.

മഴയുടെ ജഡം പേറിയൊരുനാൾ

ഇരിക്കാനിടമില്ലാത്ത നഗരത്തിൽ

കൂടുകൂട്ടാൻ കൂട്ടിരിക്കാൻ മറന്ന

കോലാഹലങ്ങൾക്കിടയിൽ, നനഞ്ഞൊലിച്ച്.

മഴ വിരുന്നുവരാത്ത ഫ്ളാറ്ററകളിൽ

ഇരുട്ടിൽ, രാവിറമ്പിൽ ഇടിമുഴക്കം.

നീളെ നീളെ ചൊരിയും മഴയിൽ

നെഞ്ചുനീറിയെന്നിറയത്ത്.

നീളെ പെയ്യും നാളേയ്ക്കിനിയും

കാത്തുവയ്ക്കുമെന്നിറയത്ത്.

ഒരു കുമ്പിൾ മഴ, ഒരു തുടം മണ്ണ്

നാമം ജപിക്കുമൊരു തുളസിത്തറ

ഉള്ളിലാളുമൊരു ചെരാത്.

മഴനേരങ്ങളിൽ ചിലർ

പ്രവചനാതീത കാലത്തെ

പ്രളയം പോലെ.

ചിലനേരങ്ങളിൽ മഴ

മറവിയുടെ കുഴിമാടങ്ങൾ പൊളിച്ച്

കാമുകിമാരെ പുറത്തെടുക്കും കടങ്കഥ.

time drizzles around me

slow and genteel

patient rain that cries,

for happy times ahead.